Plan yapma yetkisinin kent ve halk için kamu yararı doğrultusunda kullanılması gerektiğinin çok özel bir örneği olarak alan halen karşımızda çözümsüz bir şekilde durmaktadır. Kent yöneticileri ve bürokratlarının plan kararlarını kentsel ihtiyaçlar, nesnel ve teknik gerekçeler öncesinde kamu yararı bilinciyle

Kamu mülkiyetinde bulunan alan bir protokol ile kısmi bir şekilde özelleştirilmiş, ardından bu protokolün getirdiği planlama süreçleri, yargıya taşınan itirazlar, sonradan dahil olan taraflar ile çözüme ulaşamamış kentsel bir soruna dönüşmüştür. Alan; konumu, değeri, geçmişi ve geleceği ile sadece protokol